KİTAPLARA İMAN

Kitaplara inanmak, imanın şartlarının üçüncüsüdür. Muhakkak ki Allah’u Teala peygamberlerini apaçık delillerle göndermiş ve onlara insanlara rahmet ve hidayet edici, Dünya ve Ahiret mutluluklarını sağlayan kitaplar indirmiştir. Bu kitaplar insanların dünya hayatında üzerinde üzerinde gidecekleri bir yol, ihtilaf ettikleri hususlarda başvuracakları, aralarında hükmedecek kaynaklardır.

Yüce Allah şöyle buyurmuştur:

“Muhakkak ki Biz peygamberlerimizi apaçık delilerle gönderdik. İnsanların adaletle hareket etmeleri için, onlarla birlikte kitabı ve adalet ölçüsünü indirdik.” (Hadid Suresi 25. ayet).

Ve Yüce Allah şöyle buyurmuştur:

“İnsanlar tek bir ümmetti. (Daha sonra aralarına şirk girip parçalanınca) Allah (onlara) müjdeleyen ve korkutan peygamberler göndermiş. O peygamberlerle birlikte, insanların ihtilaf ettikleri hususlarda aralarında hükmetmesi için hak olan kitabı da indirmiştir.” (Bakara Suresi 213. ayet)

1)-Kitaplara İmanın Gerçekleştirilmesi

Kitaplara edilecek gerçek iman, Allah’ın bu kitapları peygamberlerine indirdiğini tasdik etmektir. Bu kitaplar O’nun kelamındandır. Onlar hidayet ve nur kaynaklarıdır.

İçlerinde bulunan her şey hakikattir, doğrudur ve kesinlikle adalettir. O kitaplara tabi olmak, onların gerektirdiği gibi amel etmek vaciptir. (Kur’an indikten sonra vacip olan Kur’an’a tabi olmaktır). Allah’tan başka kimse bu kitapların sayısını bilmez.
Yüce Allah şöyle buyurmuştur:

“Allah Musa ile konuştu.” (Nisa Suresi 164. ayet).

Ve Yüce Allah şöyle buyurmuştur:

“Eğer müşriklerden birisi Senden himaye, (sığınma) talep ederse, onu himaye et ki Allah’ın kelamını işitsin” (Tevbe Suresi 6. ayet).

2)-Kitaplara İman Etmenin Hükmü

Allah’ın peygamberlerine indirdiği kitapların hepsine inanmak vaciptir. Muhakkak ki Allah bu kitaplarda geçen şeylerin hepsini gerçekten söylemiştir. Bu kitaplar Allah’ın katından indirilmiştir, mahluk yani yaratılmış değildir. Kim bu kitapları ya da bu kitapların bir kısmını ya da bu kitaplardan birinin bazı kısımlarını inkar ederse kafir olur.

Yüce Allah şöyle buyurmuştur:

“Ey iman edenler ; Allah’a, Peygamberine indirdiği kitaba ve daha önce indirdiği Kitaba iman edin. Kim Allah’ı, Meleklerini, kitaplarını, Peygamberlerini, ve Ahiret Günü’nü inkar ederse doğru yoldan sapmış, uzaklaşmış olur (dinden çıkar).” (Nisa Suresi 136. ayet).

Ve şöyle buyurmuştur:

“İşte bu (Kur’an) Bizim indirdiğimiz mübarek bir kitaptır. O’na uyun ve Allah’tan korkun. Umulur ki merhamet olunursunuz.” (Enam Suresi 155. ayet)

3)-Kitaplara Olan İhtiyaç ve İndirilmelerinin Hikmeti

Birincisi: İnsanların dinlerini öğrenmeleri için peygambere indirilmiş bir kaynaktır.

İkincisi: İnsanların aralarında çıkan ihtilaflarda başvuracakları peygambere indirilmiş adil bir hakim olması içindir.

Üçüncüsü: Peygamber efendimizin davetinde olduğu gibi, peygamberin vefatından sonra, zaman ve mekan kavramı, Onun ölümünden uzak olsada, dinin korunması görevini üstlenmesi içindir.

Dördüncüsü: Bu kitaplar Allah’ın kulları üzerine hüccetini ikame etmiş olması içindir. Kullar bu kitaplardan sonra, bu kitaplara muhalefet edemezler. Bu kitaptaki emirlerin dışına çıkamazlar.

Yüce Allah şöyle buyurmuştur:

“İnsanlar tek bir ümmetti (daha sonra aralarına şirk girip parçalanınca) Allah, (onlara) müjdeleyen ve korkutan peygamberler göndermiş, onlarla birlikte, insanların ihtilaf ettikleri hususlarda aralarında hükmetmesi için hak olan kitabı da indirmiştir.” (Bakara Suresi 213 ayet).

4)-Kitaplara İman Ediliş Şekli

Kitaplara genel ve tafsilatlı olarak iman edilir.

Birincisi Genel iman: Allah’ın peygamberlerine kitaplar indirdiğine inanmaktır.
İkincisi Tafsilatlı iman: Allah’ın Kur’an’da ismini zikrettiği kitaplara inanmak, iman etmektir. O kitaplar, Kur’an, Tevrat, İncil, Zebur’dur. Ve bunun içine İbrahim ve Musa (aleyhimasselam) ’a indirilen sahifeler de girer. Allah’tan başka hiçbir kimsenin adlarını bilmediği peygamberlere ve Onlara indirilen (sayıların bilmediğimiz) kitapların tamamına inanılmasıdır.

Bu kitapların hepsi Allah’ın tevhidini, Onu yapılacak ibadetlerde birlemeyi ve salih ameller işlemeyi emretmek, yeryüzünde fesat çıkarmayı ve Allah’a şirk koşmayı yasaklamak için indirilmiştir. Bu kitapların şeriatleri ve hükümleri farklı olsa da bütün peygamberlerin daveti birdir. Oda tevhide davetdir.

Kitaplara iman, onların önceki peygamberlere indirildiğini kabul etmekle, Kur’an’ı Kerim’e iman ise Onu (Kur’an’ı) kabul etmek ve içindekileri uygulamakla olur.

Yüce Allah şöyle buyurmuştur:

`Peygamber ve müminler, Rabbi tarafından peygambere indirilene iman etmişlerdir.

Onların hepsi de Allah’a, Meleklere, Kitaplarına ve Peygamberlerine iman etmiş, Allah’ın Peygamberlerinin hiçbirini diğerlerinden ayırt etmeyiz demişlerdir.” (Bakara Suresi 285. ayet) :

Ve şöyle buyurmuştur:

“Rabbinizden size indirilene (bu kitaba) uyun. O’nun dışında dostlar edinip de onlara uymayın.” (Araf Suresi 3 ayet).

Kur’an, bazı özellikleriyle geçmiş kitaplardan daha üstün olmuştur. Bu özelliklerden bazıları şunlardır:

1- İlmi, kozmolojik (kevni) gerçeklerle Kur’an, mana ve lafız yönüyle mucizedir, acze düşürücüdür.

2- Peygamberimiz (aleyhisalatu ves-selam)’ın peygamberliğiyle, peygamberlik halkasının son bulduğu gibi, Kur’an’da semavi kitapların sonuncusudur. Artık bundan sonra başka bir kitap gelmeyecektir.

3- Önceki kitapların değiştirilmesine ve tahrif edilmesine karşın, Kur’an Allah’ın korumasıyla bozulmaya ve değiştirilmeye uğramayacaktır.

4- O, geçmiş kitapların hepsini kontrolü altına almıştır.

5- Kendisinden önce gelen bütün kitapların hükmünü kaldırmıştır.

Yüce Allah şöyle buyurmuştur:

“ (Bu kıssalar) uydurulmuş bir söz değildir. Fakat kendilerinden öncekilerin tasdiki ve her şeyin açıklamasıdır. İman eden bir kavim için hidayet ve rahmettir.” (Yusuf Suresi 111. ayet)

5)-Önceki Kitaplarda Geçen Haberlerin Kabulü

Yakin olarak biliriz ki, önceki kitaplarda geçen, Allah’ın peygamberlerine vahyettiği haberler doğrudur, hakikattir, içlerinde şüphe yoktur. Bu, Ehli Kitabın (Yahudi ve Hıristiyanlar) şu anda ellerinde bulunan değiştirilmiş, tahrif edilmiş kitaplarını kabul edeceğimiz anlamına gelmez. Çünkü artık bu kitaplar Allah’ın peygamberleri üzerine indirdiği esaslar ve asıllar üzerine değildir.

Bu kitaplar hakkında yakin olarak bildiğimiz, Allah’ın Bize bildirdiği (Necm Suresi 36. -42. ayetlerinde geçen) “Hiçbir günahkar başkasının günahını çekemez, insan için ancak çalıştığı kadarı vardır. Çalışmasının karşılığını mutlaka görecektir. Sonra bu karşılığı ona eksiksiz olarak verilecektir.” (Bu ayetler önceki kitaplarda Kur’an'ın haber verdiği üzere vardır.).

Yüce Allah şöyle buyurmuştur:

“Yoksa Musa’nın ve Allah’a verdiği sözü tutan (yerine getiren) İbrahim’in Sahifelerinde olan şu hususlar kendisine bildirilmedi mi? Hiçbir günahkar başkasının günahını yüklenmez. İnsan için ancak çalıştığı kadarı vardır. Çalışması mutlaka görülecektir. Sonrada karşılığı ona eksiksiz olarak verilecektir.” (Necm Suresi 36. -41. ayetler).

Ve Allah şöyle buyurmuştur:

“Fakat siz bu dünya hayatını üstün tutuyorsunuz. Oysa Ahiret (hayatı) daha hayırlı ve daha kalıcıdır. Bütün bunlar ilk sahifelerde, İbrahim ve Musa’nın Sahifelerin de yazılıdır. (A’la Suresi 16. -19. ayetler).

Önceki Kitaplarda geçen haberlerin kabulündeki hükümler:

Kur’an’da geçenlerle ibadette bulunmamız gerekir. Önceki kitaplarda geçen haberlere bakarız; Eğer Bizim şeriatimize (Dini hükümlere) muhalefet ediyorsa onlarla amel etmeyiz. Onlarla amel etmeyişimizin sebebi onların batıl olduğundan değil, kendi zamanlarında amel edilmiş olsalar dahi, Kur’an’ın onların hükümlerini kaldırmasından dolayıdır. Ve bizim şeriatımız onun doğruluğuna işaret ederse, bu sebepten dolayı onunla amel ederiz.

6)-Kur’an Ve Sünnet’te İsimleri Geçen Semavi Kitaplar

1- Kur’an-ı Kerim:

Yüce Allah’ın son peygamberi Hz. Muhammed’e (sallallahu aleyhi ve sellem) indirdiği kitabıdır. O indirilen gönderilen son (kelam) kitaptır. Yüce Allah, Onun korunmasını kendi üzerine almış, bozulma ve değiştirilmeden (tahrifattan) uzak tutmuş, kendisinden önce gelen kitapların hükmünü kaldırmıştır. Yüce Allah şöyle buyurmuştur:

“Muhakkak ki zikri Biz indirdik ve Onu koruyacak olan da biziz.” (Hicr Suresi 9. ayet).

Ve şöyle buyurmuştur:

“ (Ey Muhammed) Sana da kendinden önceki kitabı tasdik edici ve ona şahit olmak üzere hak ile Kur’an’ı indirdik. O halde (kitap ehli) arasında Allah’ın indirdiği (bu) kitap ile hükmet.” (Maide Suresi 48. ayet).

2- Tevrat:

Allah’ın Musa (aleyhisselam)’ a indirdiği hidayet ve nur kaynağı olan İsrail oğullarının peygamberlerinin ve din adamlarının kendisiyle hükmettiği bir kitaptır. İman edilmesi vacip olan Tevrat Allah’ın Musa (aleyhisselam)’a indirdiği Tevrat’tır. Bugün yahudilerin elinde bulunan bozulmuş ve değiştirilmiş Tevrat değildir.

Yüce Allah şöyle buyurmuştur:

“İçinde doğruya rehberlik eden ve nur bulunan Tevrat’ı elbette biz indirdik. Kendilerini Allah’a teslim etmiş peygamberler Onunla Yahudilere hükmederler idi. Allah’ın Kitabını korumaları kendilerinden istenen, zahidler ve din adamları da O kitaba göre hüküm veriyorlardı.” (Maide Suresi 44. ayet).

3- İncil:

Allah’ın, İsa (aleyhisselam)’a kendinden önceki semavi kitapları doğrulayıcı olarak indirdiği kitaptır. İman etmenin vacip olduğu İncil; Allah’ın İsa (aleyhisselam)’a indirdiği doğru esaslar üzere olan kitaptır. Yoksa bugün ki Hıristiyanların elinde bulunan bozulmaya ve değiştirilmeye uğramış İncil’ler değildir.

Yüce Allah şöyle buyurmuştur:

“Onların izleri üzere gitmesi için, arkadan önceden gönderilmiş olan Tevrat’ı tasdik edici olarak Meryem oğlu İsa’yı göndermiş, Ona da hem kendinden önceki Tevrat’ı tasdik etmesi, hem de Allah’tan korkanlara hidayet ve öğüt olması için; içinde hidayet ve nur bulunan İncil’i vermiştik.” (Maide Suresi 46. ayet)
Tevrat ve İncil’de peygamber efendimizin (aleyhissalatu vesselam) (risaleti) peygamberliği müjdeleniyordu.

Yüce Allah şöyle buyurmuştur:

“İşte bunlar yanlarındaki Tevrat ve İncil’de yazılı olarak buldukları ümmi peygambere (okuma yazma bilmeyen) resule tabi olanlardır. (O peygamber) onlara iyiliği emreder ve kötülüklerden onları sakındırır. Onlara iyi ve temiz olan şeyleri helal, kötü ve pis olan şeyleri de haram kılar. Üzerlerindeki ağırlıkları ve zincirleri kaldırıp atar.” (Araf Suresi 157. ayet).

4- Zebur:

Yüce Allah’ın Davud (aleyhisselam)’a indirdiği kitaptır. İman etmenin vacip oluğu, Zebur Allah’ın Davud (aleyhiselam)’a indirdiği, bozulmaya uğramamış, değiştirilmemiş, yahudilerin zarar vermediği kitaptır.

Yüce Allah şöyle buyuruyor:

“Davud'a Zebur’u vermiştik” (Nisa Suresi 163. ayet).

5- İbrahim ve Musa (aleyhimasselam)’ın Sahifeleri:

Allah’ın İbrahim ve Musa (aleyhimasselam)’a verdiği, kaybolmuş olan haklarında Kur’an ve Sünnet’te geçen bilgilerden başka bir bilgi bulunmayan sahifelerdir.
Yüce Allah şöyle buyurmuştur:

“Yoksa Musa ve Allah’a verdiği sözü tutan (yerine getiren) İbrahim’in Sahifelerinde olan şu hususlar kendisine bildirilmedi mi? Hiçbir günahkar başkasının günahını yüklenmez. İnsan için ancak çalıştığı kadarı vardır. Çalışması mutlaka görülecektir. Sonrada karşılığı ona eksiksiz olarak verilecektir.” (Necm Suresi 36. -41. ayetler)
Ve yüce Allah şöyle buyurmuştur:

“Kötülüklerden temizlenen, Rabbinin Adını zikreden ve namazı kılan mutlaka kurtulacaktır. Fakat siz dünya hayatını üstün tutuyorsunuz. Oysa Ahiret (hayatı) daha hayırlı ve daha kalıcıdır. Bütün bunlar ilk sahifelerde İbrahim ve Musa’nın sahifelerinde yazılıdır.” (Ala Suresi 14. - 19. ayetler).